Παραδοσιακός Σοβάς

Υαλοπλέγματα


Η τοποθέτηση των υαλοπλεγμάτων είναι μια πολύ σημαντική εργασία για την αποφυγή ρωγμών στον σοβά.

Τα υαλοπλέγματα κατασκευάζονται απο υαλο-ίνες έχουν ειδική επίστρωση για να αντέχουν στην καυστικότητα του άσβεστη, είναι πολύπλοκα υλικά και έχουν πολύ υψηλή τεχνολογία.

Τα υαλοπλέγματα τοποθετούνται μέσα στους σοβάδες για την αποφυγή ρωγμοειδών από τις μετακινήσεις δυο διαφορετικών υποστρωμάτων (μπετό-τούβλο).

Επίσης δίνουν προστασία από εξωτερικούς παράγοντες και κυρίως από θερμοκρασιακές μεταβολές.

Τοποθετούμε λοιπόν τα υαλοπλέγματα σε όλες τις ενώσεις του μπετού με τα τούβλα, σε όλα τα σινάζια, σε όλα τα σκαψίματα του ηλεκτρολόγου (αφού πρώτα σταρωθούν τα αυλάκια για να μην είναι κούφια).

Στα μονωτικά του μπετού (αφοί πρώτα σκουπιστούν καλά από τη σκόνη, γιατί η σκόνη εμποδίζει να κολλήσει η λάσπη).

Επίσης τοποθετούμε περιμετρικά από τις πόρτες για να προστατέψουμε τον τοίχο από πιθανά δυνατό μελλοντικά χτυπήματα της πόρτας.

Στην εφαρμογή πρέπει να τοποθετούμε το πλέγμα τεντωμένο, να προσέχουμε να μην σκίζουμε τις ίνες και να μην το τοποθετούμε οριακά από τις ραφές (τουλάχιστον 30 cm απόσταση πάνω-κάτω).

Τέλος, μεγάλη προσοχή κατά την αγορά για την αποφυγή κινέζικων υαλοπλεγμάτων.


Πεταχτά


Αφού τοποθετήσουμε τα υαλοπλέγματα, επιθεωρούμε την οικοδομή για τυχόν ξύλα όπου συνήθως αφήνουν οι μπετατζήδες στα ταβάνια και τα βγάζουμε πριν αρχίσουμε τα πεταχτά.

Κόβουμε τα σύρματα και τα σίδερα από τα μπετά, πάντοτε σύριζα, ποτέ στραβώνοντάς τα.

Επιθεωρούμε για τυχόν σίδερα που προεξέχουν από το σκυρόδεμα, γιατί η επαφή με τον ασβέστη που περιέχει η λάσπη θα δημιουργήσει σκουριά και θα κουφώσει τον σοβά.

Εάν τα μπετά της οικοδομής μας είναι παλιά (δεκαετία του 90 και παλαιότερα) είναι πολύ πιθανόν τα σίδερα να φαίνονται είτε στα ταβάνια είτε στα δοκάρια και στις κολώνες.

Τότε πρέπει να τριφτούν, να σκουπιστούν, να περαστούν αντισκωριακό τσιμεντοειδούς μορφής και από πάνω να περαστεί επισκευαστικό υλικό (maxrest)για να μην παίρνουν αέρα και οξειδώνονται.

Επίσης σκουπίζουμε σχολαστικά τα μονωτικά του μπετού από τυχόν σκόνες για να επιτύχουμε καλή πρόσμιξη του πεταχτού πάνω στα DOW.

Αφού ολοκληρώσαμε την παραπάνω προεργασία, αρχίζουμε τα πεταχτά.

Τα πεταχτά είναι μείγμα άμμου, ασβέστη, τσιμέντου, αραιωμένο με μεγάλη ποσότητα νερού και βελτιωτικού κονιάματος (revinex).

Για καλύτερα αποτελέσματα στο μείγμα θέλει λίγο περισσότερη ποσότητα τσιμέντου, λιγότερη ποσότητα ασβέστη και μεγάλη ποσότητα revinex (3kgr στα 50kgr τσιμεντου).

Τα πεταχτά είναι ένα πολύ σημαντικό στάδιο.

Με τα πεταχτά αγριεύουμε τις επιφάνειες που έχουν δημιουργηθεί και επιτυγχάνουμε την καλύτερη δυνατή πρόσφυση.


Οδηγοί-λασπώματα


Αφού ρίξουμε σε όλες τις επιφάνειες πεταχτό, κάνουμε τους οδηγούς, αλφαδιάζουμε δηλαδή τις επιφάνειες με πηχάκια αλουμινίου, δημιουργώντας μάτια λασπώνοντας μέσα σε αυτά.

Στα λασπώματα δίνουμε πολύ μεγάλη προσοχή στην ποσότητα ασβέστη μέσα στο μείγμα (προτιμότερο λίγο άγριο το μείγμα).

Επίσης μεγάλη προσοχή στην επιλογή των σωστών υλικόν μιας και από αυτό εξαρτάται η ποιότητα του σοβά.

Πιο αναλυτικά η άμμος που θα επιλέξουμε πρέπει να μην είναι ούτε πολύ ψιλή ούτε πολύ χονδρή (του Σταύρου είναι η ενδεδειγμένη), ο ασβέστης πρέπει να είναι σωστά πολτοποιημένος και υψηλής ποιότητας (Ράικος) και στα τσιμέντα προτιμάμε φυσικά τα τσιμέντα με την μεγαλύτερη τιμή πυκνότητας (Τιτάν-33,5MC).

Στο μείγμα προσθέτουμε βελτιωτικό κονίαμα (revinex) και συνθετικές ίνες.

Κατά τη διάρκεια του λασπώματος, εφόσον ζητηθεί από τον πελάτη, τοποθετούμε τα γωνιόκρανα στις ακμές που έχουν δημιουργηθεί, κάνουμε τις κορνίζες στα παράθυρα και τοποθετούμε και τις σκωτίες (διακοσμητικό πηχάκι αλουμινίου) στο εξωτερικό του κτιρίου.

Δεν σοβατίζουμε ποτέ σε συνθήκες παγετού και καύσωνα! Ιδανικές θερμοκρασίες σοβατίσματος είναι από 8 έως 32 βαθμούς Κελσίου.


Μαρμάρωμα


Αφού αφήσουμε ένα εύλογο χρονικό διάστημα (και αναλόγως φυσικά με τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν) ώστε να στεγνώσει το λάσπωμα, αρχίζουμε το μαρμάρωμα.

Στην διαδικασία του μαρμαρώματος υπάρχουν δυο είδη κατά επιλογήν που χρησιμοποιούνται επί το πλείστον το κλασικό μαρμάρωμα όπου το μείγμα αποτελείται από μαρμαρόσκονη, ασβέστη και τσιμέντο και δημιουργούμαι μια λεία και επίπεδη επιφάνεια.

Και στα δυο είδη μαρμαρώματος στο μείγμα χρησιμοποιούμε τσιμέντο (λευκό και μαύρο) και revinex.

Περνάμε δυο χέρια σε κάθε επιφάνεια και αφού τραβήξει λίγο το τρίβουμε δυο χέρια, μέχρι να επιτύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Το ρυζάκι όπου το μείγμα του αποτελείται από μαρμαρόσκονη, ασβέστη, τσιμέντο και κόκκους πετρώματος και δημιουργούμε ομοιόμορφα αυλακώματα.

Συγκρίνοντας τώρα τα δυο είδη, κλασικό μαρμάρωμα (λεία επιφάνεια) και ρυζάκι (ομοιόμορφα αυλακώματα) διαπιστώνουμε ότι το μαρμάρωμα με το ρυζάκι είναι καλύτερης αντοχής διότι έχει καλύτερη ελαστικότητα, δεν κάνει τριχοειδείς ρωγμές και λόγω της προσθήκης του κόκκου είναι πιο δυνατό σαν μείγμα.

Αυτό δεν σημαίνει ότι κλασικό μαρμάρωμα (λεία επιφάνεια) υπολείπεται σε αντοχή και μακροζωία.


Εξωτερική Θερμομόνωση

Καλέστε μας ή στείλτε μας ένα email, για να μπορέσουμε να κάνουμε μία εκτίμηση της εργασίας κατόπιν ραντεβού!